Jak motywować dziecko?
Każde dziecko jest inne. Są dzieci, które same potrafią pamiętać o wielu sprawach i same motywują się do wykonywania codziennych zadań. Jest też sporo dzieci, które potrzebują codziennej dawki motywacji do działania.
W jaki sposób NIE motywować dziecka?
W procesie uczenia motywacji, najważniejszym celem dla rodzica jest nauczenie dziecka motywacji wewnętrznej, czyli wytworzenie w nim radości z osiągniętego celu i dumy z wykonanego zadania. Jeśli dziecko otrzymuje nagrodę za swoje dokonania, będzie jej oczekiwać za każdym razem. Niebezpieczeństwem jest to, że dziecko za każdym razem będzie oczekiwać coraz większej nagrody. Nagroda podobna do tej sprzed roku, prawdopodobnie już nie będzie dla niego dobrą motywacją.
Podobnie jest z karą. Jeśli dziecko czuje strach przed karą i dlatego wykonuje swoje zadania, to jest w nim tendencja, aby szukać sposobów na oszukiwanie, aby uniknąć kary, a zadanie wykonać tylko częściowo. W ten sposób dziecko się uczy, że jeśli będzie wystarczająco sprytne, to rodzic się nie zorientuje, że jest oszukiwany.
W jaki sposób motywować dziecko?
- Zauważ wysiłek dziecka
My, jako rodzice bardzo często chcemy widzieć wykonane zadanie natychmiast. Dziecko, które potrzebuje motywacji – może potrzebować zachęty poprzez zauważenie wysiłku, które już włożyło w to zadanie (“widzę że już wziąłeś odkurzacz, aby odkurzyć swój pokój”, “fajnie że ułożyłeś równo rzeczy na swoim biurku, teraz będzie ci łatwiej wziąć się za matematykę”)
- Daj dziecku czas
Wiele dzieci odczuwa niezadowolenie, gdy słyszą powtarzające się te same polecenia. Uodparniają się a te polecenia i przestają słyszeć słowa wypowiadane prze rodzica. Jak można wywołać szybszą reakcję dziecka? Można powiedzieć: “podejmij decyzję sama, masz dużo czasu, aż do godziny 19:00. Możesz też poprosić dziecko aby zapisało sobie na kartce zadanie, które ma wykonać (lub narysowało, jeśli jeszcze nie umie pisać) i daj mu czas aby zrealizowało to zadanie.
- Bądź przykładem
Twój własny przykład jest największym motywatorem dla Twojego dziecka. Pamiętaj, że ono najszybciej uczy się przez obserwację. Podkreślaj głośno co masz do zrobienia, pokaż po kolei plan w jaki zamierzasz to zrealizować i pokaż efekt końcowy. Najlepszym przykładem będzie coś z codziennego życia: “dzisiaj mam taki plan, aby ugotować zupę ogórkową, czy wiesz że aby ugotować zupę trzeba po kolei wiedzieć w jakiej kolejności wykonać wszystkie kroki?”
- Nie krytykuj
Niepowodzenia w życiu dziecka mogą pojawiać się często, jednak od Twojego podejścia zależy, w jaki sposób dziecko będzie reagować na te niepowodzenia. Jeśli będziesz krytykować dziecko i narzekać, wyśmiewać czy piętnować jego niepowodzenia – to efekt może być taki, że dziecko zacznie myśleć o sobie, że się nie nadaje do wielu rzeczy i zacznie tracić zapał do kolejnych działań. Czasami się mówi, że krytyka jest dobra dla hartowania charakteru, ale w rzeczywistości bardzo rani dziecko i zaburza wiarę w samego siebie. Zamiast krytyki powiedz: ” widzę, że ciężko ci zacząć to zadanie, powiedz z czym masz największą trudność i czy chcesz, aby Ci w czymś pomóc”?